Czysta jak łza, Charlaine Harris

Bardzo byłam ciekawa, co też w serii kryminalnej o Lily Bard zaprezentuje Charlaine Harris – autorka, którą znam, lubię i cenię i w której książkach konsekwentnie się zaczytuję. Na cykl ten składa się pięć książek, wydawanych w Stanach Zjednoczonych w latach 1996-2001. W Polsce pojawia się on zatem dosyć późno – już po sukcesie późniejszych książek Harris. Cieszy mnie bardzo, że wydawnictwo Znak Literanova zdecydowało się przybliżyć polskiemu czytelnikowi starszą twórczość amerykańskiej pisarki. I nie będzie to złośliwe, jeśli stwierdzę, że ta ceniona na całym świecie autorka zasłużyła sobie, aby w Polsce za wydawanie jej powieści zabrała się porządna instytucja. Inna niż ta, która wypuszcza na nasz rodzimy rynek pełen błędów cykl o Sookie Stackhouse… Ślę więc w tym miejscu uśmiech do Krakowa i dziękuję ludziom ze Znaku, że dają czytelnikom tę odrobinę radości 🙂

Czysta jak łza to historia opowiadająca o młodej sprzątaczce – Lily, która pragnąc uporać się z bolesną przeszłością osiada w miasteczku Shakespeare na południu Stanów Zjednoczonych. Tam przez kilka lat dzielnie strzeże swych sekretów, jednocześnie od podszewki poznając życie okolicznych mieszkańców. Stroniąca od bliskich relacji z ludźmi Lily spędza czas na samotnych przebieżkach po miasteczku i treningach karate. Jej spokojną egzystencję zaczynają przesłaniać jednak ciemne chmury – bohaterka najpierw znajduje zwłoki wścibskiego właściciela pobliskich nieruchomości, a potem naraża się pewnej kobiecie i wpada w konflikt z kościołem. Wszystko to sprawia, że Lily czuje się osaczona, ale jednocześnie znajduje siły by walczyć – zarówno z demonami przeszłości, jak i podłymi ludźmi, którzy pragną uprzykrzyć jej życie. Sprawy jednak nie układają się po jej myśli. Czy bohaterka przetrwa grad ciosów i serię upokorzeń? Czy odkryje prawdę o zabójstwie? Czy wreszcie pozwoli na bliskość drugiego człowieka? Przeczytajcie, a stanie się to dla Was jasne.

Charlaine Harris zawsze ujmowała mnie tym, że potrafi połączyć ze sobą prostotę języka i nieskomplikowaną fabułę ze znakomitym portretem typowego społeczeństwa południa Stanów. Odnoszę wrażenie, że wszystkie jej powieści są tylko pretekstem do opowiedzenia prawdy o tym, jak wyglądają relacje międzyludzkie, stereotypy i uprzedzenia w tak specyficznym środowisku. Ten motyw konsekwentnie pojawia się w jej powieściach i z tą samą siłą fascynuje mnie zarówno teraz, jak i siedem historii wstecz, kiedy dopiero zaczynałam przygodę z twórczością Amerykanki. To właśnie jest w niej najbardziej przyciągające – w niezwykle przystępnej formie potrafi przedstawić istotne problemy społeczne, religijne czy polityczne. Nie nudzi i nie moralizuje, a wręcz przeciwnie – przyciąga i oczarowuje. Dlatego jest tak bardzo ceniona – i przez młodzież, i przez dorosłych, i przez krytyków, i przez tzw. przeciętnych odbiorców. Charlaine Harris naprawdę potrafi podbijać serca.

Pierwszy tom serii o Lily Bard czyta się równie dobrze, jak pozostałe powieści Amerykanki. Dynamiczne dialogi napędzają akcję, a skąpe opisy nie dają ani chwili wytchnienia. Między innymi dlatego tę książkę pochłania się tak szybko. Innym ważnym czynnikiem jest ekscytująca zagadka kryminalna, przewijająca się w tle – do samego końca nie jest wiadome kto zabił, kto gnębi bohaterkę i jakie sekrety noszą w sobie mieszkańcy małego Shakespeare…

Czysta jak łza nie jest może najlepszym kryminałem, z jakim miałam styczność, ale nie to jest w przypadku tej powieści najważniejsze. Jedynym zarzutem, jaki mogę wobec niej wystosować jest pewien niedosyt. Ponieważ książkę tę pochłania się niezwykle szybko, a i fabuła nie jest specjalnie rozbudowana, można odnieść wrażenie, że nie pochłonęła nas ona dostatecznie. Że nie przykuła uwagi całkowicie. Że nie porwała.

Ale jest dobra i czyta się ją świetnie, więc polecam.

W ramach ciekawostki: postać Lily Bard pojawia się w piątym tomie serii przygód Sookie Stackhouse. Jest tam mężatką i detektywem, a Sookie z jej myśli wyczytuje zachwyt nad czystością wokół. Jak widać – nawyki sprzątaczki pozostają. Ciekawi mnie tylko, kiedy Lily zmieni profesję i zwiąże z panem Leedsem – swym przyszłym małżonkiem, o którym w Czystej jak łza nie ma jeszcze mowy. Niecierpliwie wypatrywać będę kolejnych części cyklu – i Wam radzę to samo 🙂

Moja ocena: 7/10