Paktofonika. Przewodnik Krytyki Politycznej,
Maciej Pisuk
Wydawnictwo: Krytyka Polityczna
Rok wydania: 2008
Stron: 352
Gatunek: scenariusz, wspomnienia
Przewodnik Krytyki Politycznej zawiera:
– zapis rozmowy Piotra Mareckiego z Maciejem Pisukiem, z której poznajemy okoliczności powstania scenariusza, inspiracje autora, jego trudną przeprawę od pierwszych pomysłów po finalny scenariusz wydany w książce (dziś wiadomo, że walka trwała jeszcze dodatkowych kilka lat). Zaskoczą Was znane nazwiska, przewijające się przez tę zawiłą historię, jak i absurdy brudnego, show-biznesowego światka.
– zdjęcia z prywatnych archiwów, przedstawiające codzienne życie i koncerty chłopaków z Paktofoniki, a także ich zeszyty z rymami.
– scenariusz, na podstawie którego nakręcono film.
– informacje na temat publikacji Krytyki Politycznej.
Różnic między wersją, jaką zastaniemy w kinie, a tą książkową jest niewiele – kilka scen ubyło, nad czym bardzo ubolewam, bo np. dramatyczna relacja Fokusa z ojcem została przeniesiona na ekran wyłącznie szczątkowo. Poza tym, niektóre dialogi uległy drobnej korekcie, zmieniono również kolejność wybranych scen czy zlikwidowano mniej istotne postacie i epizody. Generalnie jednak szkielet opublikowanego scenariusza został zachowany, co skłania mnie do przekonywania Was (jak zaznaczyłam już we wstępie), byście najpierw udali się do kina, a dopiero potem pogłębiali wrażenia za pośrednictwem Przewodnika Krytyki Politycznej.
Publikacja Macieja Pisuka powinna przyciągnąć każdego fana Paktofoniki czy polskiego hip-hopu w ogóle (jak również każdego zainteresowanego tą historią). Otwierający książkę zapis rozmowy z autorem skłania do refleksji, scenariusz jest ciekawym obrazem życia Fokusa, Rahima i Magia, z kolei zdjęcia stanowią idealne wzbogacenie treści. Pozycja obowiązkowa!
Moja ocena: brak
Standardowo – niektórych publikacji nie da się ująć skalą.
Maciej Pisuk (ur. 1965 w Warszawie) – polski pisarz, scenarzysta oraz fotograf.Mieszka w Warszawie. Jest absolwentem Studium Scenariuszowego w PWSFTviT w Łodzi oraz autorem sztuki telewizyjnej Gwiazdy i los człowieka i scenariusza o Jacku Kuroniu. Swoje teksty publikował m.in. w „brulionie” i antologii – Macie swoich poetów.
Źródło: wikipedia.org
0 komentarzy
Dzięki, że napisałaś, że warto najpierw obejrzeć film, bo od dłuższego czasu planowałam zakup tej książki. Nie uważam się co prawda za wielką fankę hip hopu, choć nie jest mi obcy. Jednak jestem zdania, że warto bliżej poznać tę, jakby nie było, tragiczną historię.
Poznanie wcześniej scenariusza mogłoby znacznie zepsuć przyjemność z filmu. Lepiej wcześniej zapoznać się z historią zespołu, niż chwytać za scenariusz. Ten zdecydowanie polecam na czas 'po', nie tylko fanom 🙂
Zgadzam się, tym bardziej, że film jest podobno bardzo dobry 🙂
Myślę, że takie książki są bardzo potrzebne fanom i ciekawskim duszom. Mnie osobiście nie ciągnie ani do tego scenariusza ani do samego filmu, bo inaczej czułabym się jak hipokrytka.
Pozdrawiam,
Klaudyna
Film już za mną, wciąż nie mogę się otrząsnąć. Ciężko mi nawet sklecić jakąś opinię na jego temat, może jutro uda mi się ogarnąć moje myśli w spójną całość. W każdym razie, nie myliłaś się, było dokładnie tak, jak pisałaś w recenzji – ciarki, łzy w oczach, niesamowite emocje. Tym chętniej sięgnę po "Przewodnik".
Hmm, w sumie nie jestem fanką hip-hopu, a o Paktofonice wiem bardzo niewiele, ale jakoś przy okazji premiery filmu usłyszałam o nich i nawet mnie to zaciekawiło. Nie wiem, czy sięgnę po książkę, ale zastanawiam się nad pójściem do kina, bo ponoć warto.
Muszę przeczytać. Właśnie relacja Fokusa z ojcem była przedstawiona w filmie dość powierzchownie – nie wiedziałam, że jest to taki "wstrząsający" fakt z jego życia.