W Japonii, czyli w domu, Rebecca Otowa

Czy jesteście w stanie wyobrazić sobie życie na obczyźnie? W miejscu, które Was fascynuje, o którym się uczyliście, które – dzięki legendom, literaturze i innym tekstom kultury – wydaje się Wam dobrze znane? Dobrze, kiedy będzie to inne europejskie państwo – o przystosowanie się w bliskich rejonach nie powinno być trudno. A co z transferem na linii Ameryka-Australia-Japonia? Jak w miejscu tak odmiennym i specyficznym kulturowo i geograficznie może odnaleźć się młoda kobieta, która musi porzucić amerykańską tożsamość i zostać żoną członka wielopokoleniowej, szacowanej japońskiej rodziny? Rebecca Otowa ma za sobą trzydzieści lat życia w Kraju Kwitnącej Wiśni. Do dziś nie spełniła pokładanej w niej przez nową familię nadziei – nie przemieniła się w Japonkę…

…ale była tego bliska. Tak naprawdę pozostawiła za sobą wszystko – rodzinę i przyjaciół, przyzwyczajenia i zainteresowania, poglądy i własne zdanie. Zgubiła poczucie własnej wartości, musiała zapomnieć o wszystkim, czego została nauczona. Z biegiem lat zyskała należny sobie szacunek, ale nigdy tak naprawdę nie odbudowała swojej dawnej osobowości. Stała się kimś zupełnie innym. Musiała się dostosować. I wytrwała.

Japonia oczami autorki tego zbioru wspomnień, to miejsce inne niż wszystkie, magiczne, pełne mrocznych fragmentów, ale i barw niespotykanych nigdzie indziej. Tu inaczej się wita, jada, biesiaduje, mówi, siada. Żyje się według innych zasad, a rytm tego życia wyznacza porami roku i ustanowionymi przed wiekami zasadami. Japońskość może zachwycić i przerazić wszystkim – obrzędami, hierarchizacją społeczną, kuchnią, bliskością z naturą, oddaniem tradycji, językiem czy pismem. Wrośnięcie w specyficzną społeczność tamtejszej wsi może okazać się bolesne, niełatwe i niemal niemożliwe do wykonania, ale kiedy już przekroczy się pewne granice, można stać się częścią czegoś absolutnie wyjątkowego.

Rebecca Otowa snuje swe japońskie wspomnienia z prawdziwym lirycznym zacięciem. Jest zdolną opowiadaczką i czujną obserwatorką. W jej opowieściach można się zatracić, a dzięki rysunkom i zdjęciom wzbogacającym tę publikację, całkowicie przenieść w tamte bliskie jej sercu strony. Fascynaci kultury japońskiej nie zawiodą się, sięgając po tę książkę – autorka zadbała o najdrobniejsze szczegóły, opisujące życie na prowincji, egzystowanie w konkretnej społeczności i obcowanie z tą specyficzną kulturą. Japonia ze swymi urokami, jak i skazami naznacza każdą stronę tej znakomitej książki. Warto odkryć jej karty…

Moja ocena: brak