"Dziecko wspomnień" Steeny Holmes – książka o matczynej miłości i zawiłościach ludzkiego umysłu

Gdyby nie recenzja Sylwii z bloga nieperfekcyjnie.pl, pewnie nigdy nie zwróciłabym uwagi na powieść nieznanej mi autorki Steeny Holmes. Okładka Dziecka wspomnień mignęła mi gdzieś na Legimi, ale zupełnie nie przykuła mojej uwagi, więc dopiero recenzja zaufanej osoby przekonała mnie do tego, że warto książce dać szansę. Pochłonęłam ją w kilka dni i nie mogłam przestać o niej rozmyślać, ale nie do końca spełniła ona moje oczekiwania. A to zasługa jednej kwestii…

O czym opowiada książka Dziecko wspomnień?

Powieść Holmes to przykład współczesnej obyczajówki, która w pewnym stopniu wyłamuje się ze schematu lekkiej prozy kobiecej, ponieważ co kilka chwil autorka ciągnie nas coraz bardziej do świata mroku, głębokich traum i problemów psychicznych. Nie można jednak powieści tej postawić na półce wśród najlepszych dzieł literatury psychologicznej, ponieważ na to jest zdecydowanie zbyt słaba. Aczkolwiek „słaba” to niezbyt fortunne określenie, bo o ile nie jest to najlepsza książka tej właśnie kategorii, o tyle z powodzeniem uznać ją można za przykład naprawdę dobrej prozy obyczajowej. Akcja w Dziecku wspomnień biegnie dwutorowo. Z jednej strony widzimy współczesne wydarzenia opisywane z perspektywy Diany – świeżo upieczonej matki. Z drugiej – poznajemy zdarzenia z przeszłości, które stanowią uzupełnienie historii bohaterki. Musimy bowiem odkryć, co doprowadziło do tego, że w życiu kobiety dzieje się tyle niespotykanych wydarzeń. I to jest właśnie najsłabszy punkt programu. No bo wiecie – osią powieści Holmes ma być naprawdę wielka tajemnica. Tajemnica, której rozwiązania domyśliłam się już na samym początku tej historii i tylko wyczekiwałam potwierdzenia swoich przypuszczeń. To, co wstrząsa innymi czytelnikami, mnie nie zaskoczyło zupełnie, przez co często podczas lektury czułam zwyczajne znużenie. Nie zmienia to jednak faktu, że książka jest tak po prostu dobra – interesująca, sprawnie napisana, złożona. Właściwie dobre wrażenie może popsuć jedynie niezbyt staranna korekta – książka jest usiana błędami, na które trudno byłoby nie zwrócić uwagi. Poza tymi mankamentami – naprawdę warto Dziecko wspomnień docenić.

Do przemyślenia – dziecko vs kariera

Powieść Steeny Holmes dotyka wielu tematów – traum z dzieciństwa, problemów psychicznych czy trudów macierzyństwa, ale tak naprawdę najważniejszym problemem poruszanym przez autorkę jest kwestia dylematów współczesnych kobiet, które odkładają macierzyństwo w nieskończoność, ponieważ muszą dokonać wyboru pomiędzy pracą a dzieckiem. To w życiu kobiety dokonuje się największa rewolucja, to ona musi w stu procentach podporządkować swoje życie dziecku i to ona musi odpowiedzieć sobie na pytanie, czy chce poświęcić karierę i dotychczasowe życie dla macierzyństwa. Diana, główna bohaterka Dziecka wspomnień, jest typową karierowiczką, dla której wizja ciąży jest co najmniej niewygodna, a w rzeczywistości wręcz koszmarna. Choć wpływa na to wiele kwestii, to właśnie pragnienie realizowania się jest głównym powodem, dla którego bohaterka regularnie odmawia wypełnienia postanowienia, jakie dali sobie z mężem. Tutaj pojawia się pewna słabość tej historii, bo jak ktoś tak bardzo nie chce mieć dziecka, to przecież wie, jak ciąży uniknąć, ale ten detal już pomińmy. Nasza bohaterka rozważa aborcję, ale tej kwestii Steena Holmes nie poświęca zbyt wiele uwagi. Natomiast dość wiarygodnie kreśli ona portret współczesnej kobiety – z jej lękami, pragnieniami i oczekiwaniami. Wiele czytelniczek będzie się mogło z Dianą utożsamiać, bo jej problemy są tak naprawdę problemami wielu z nas. Dziecko wspomnień napełnia smutkiem i nostalgią, ale mocnym punktem tej powieści jest to, jak bardzo jest ona prawdziwa i jak dobrze osadzona we współczesnych realiach. Polecać ją będę wielu kobietom, bo wiem, że do nich przemówi ona najbardziej. Moja ocena: 7/10
Książka przeczytana w ramach wyzwań: „WyPożyczone”, „Czytamy nowości” oraz „Czytelnicze wyzwanie 2017” (kategoria: Książka o stracie).