Od paru godzin czuję pod mostkiem dziwny ucisk. Coś zapiera mi dech, wywołuje niepokój i dreszcze. Moje myśli galopują, serce drży, dłonie nie potrafią zastygnąć w bezruchu. Kolejny raz po obcowaniu z Murakamim dzieje się ze mną coś niebezpiecznie fascynującego. Z głośników sączy się Sinfonietta Janáčka, przytłaczając i czyniąc atmosferę jeszcze bardziej niepokojącą. A ja rozglądam się nerwowo wokół, szukając Little People, powietrznej poczwarki i dwóch księżyców, górujących na niebie. Zalewa…

Po zmierzchu (Afutā Dāku/After Dark), Haruki MurakamiWyd. Muza, Warszawa 2007 O tym, że swą przygodę z Murakamim zaczynałam od tej pozycji, wie już chyba każdy. Wspominam o tym na każdym kroku, podkreślając jak ważna okazała się dla mnie ta niezwykła książka. Recenzję z czerwca możecie przeczytać tutaj, mając pewność, że moje zdanie odnośnie Po zmierzchu nie zmieniło się ani trochę. A właśnie z tego powodu sięgnęłam po tę powieść ponownie – chciałam przekonać…