Ten jedyny, Emily Giffin

W maju wymieniłam Emily Giffyn w gronie ultrapopularnych autorów, których jeszcze nie czytałam. Wraz z nastaniem lata postanowiłam nareszcie dać szansę tej niezwykle lubianej w Polsce pisarce i zmierzyć się z jej najnowszym dokonaniem – Tym jedynym. Wiele mogłoby wskazywać na to, że będzie to książka dla mnie idealna, jednak temu pierwszemu spotkaniu do ideału naprawdę daleko. Ale nie zniechęcam się, bo wiem, a przynajmniej czuję, że kryje się w tej autorce spory potencjał.

Powieść Ten jedyny uznałabym za romans, gdyby nie to, że to nie miłość wysuwa się w niej na pierwszy plan. A właściwie wysuwa, ale chodzi tu o całkowicie nieromantyczne uczucie, bowiem główna bohaterka, Shea, serce oddała futbolowi i to jego temat przewija się przez jakieś dziewięćdziesiąt procent książki. Okej, wydawać by się mogło, że skoro od podstawówki wołają na mnie „futbolowa”, powinnam piać z zachwytu nad pomysłem Giffin, ale – jeśli mam być szczera – gdybym chciała czytać o sporcie, sięgnęłabym po książkę sportową, a nie po dzieło, które miało być w zamierzeniu babskim czytadłem.

Przesycenie futbolem jednak nie decyduje o tym, że Ten jedyny jest historią słabą. Jałowość i całkowite wyprucie z emocji powodują, że książka nuży i nie przyciąga. Fabuła jest do bólu przewidywalna, bohaterowie bezbarwni i nudni, a sportowe tło zamiast być oryginalnym uzupełnieniem, jeszcze bardziej uwydatnia to, że powieść jest właściwie o niczym, a relacje z meczów i okołofutbolowe dyskusje służą jedynie za zbędny wypełniacz stron. Przeżyłam na tym polu naprawdę ogromne rozczarowanie, bo już dawno nie miałam do czynienia z powieścią tak naciąganą i pozbawioną koloru.

Jednocześnie nie mogę powiedzieć, aby lektura Tego jedynego była ciężką przeprawą. Emily Giffin ma naprawdę niezłe pióro, dobrze czyta się jej prozę i tylko kiepski pomysł na bohaterów i fabułę przesądził o tym, że do książki nie wrócę i polecać jej nie będę. Do samej autorki jednak się nie uprzedzam, bo wiem, że potrafiłaby mnie przyciągnąć na długie godziny…

Cóż, innym razem.

Moja ocena: 3/10
Książka przeczytana w ramach wyzwań: ’Pod hasłem’, ’Czytam literaturę amerykańską’ oraz ’Książkowe podróże’.