[KSIĄŻKA] After. Już nie wiem, kim bez ciebie jestem, Anna Todd

After. Już nie wiem, kim bez ciebie jestem

Dalsze losy Tessy i Hardina, bohaterów After. Płomień pod moją skórą, nazywanego „największym fenomenem wydawniczym tego roku” z ponad miliardem odsłon online. Opowieść rozpoczyna się dokładnie tam, gdzie skończył się tom pierwszy, a czytelnik na nowo staje się świadkiem wzlotów i upadków dwojga destrukcyjnie zakochanych w sobie dzieciuchów…

Co poszło nie tak?

• Wszystko.
• Serio, nie żartuję.
• No dobra, po kolei: myślałam, że Tessa w pierwszym tomie była idiotką do kwadratu, jednak tym razem przechodzi samą siebie i okazuje się jeszcze większą kretynką niż była do tej pory. Przed lekturą tej książki nawet nie byłam sobie w stanie wyobrazić, że zadanie jakim jest wykreowanie wiarygodnej postaci kobiecej może okazać się dla kogoś tak niewykonalne. Tessa jest irytująca, sztuczna i tępa, a jej zachowanie sugeruje, że dziewczę cały czas wyobraża sobie siebie jako bohaterkę opery mydlanej. Tyle tu przekoloryzowania, wyolbrzymień i egzaltacji, co we mnie miłości do futbolu i literatury. Czyli kosmicznie dużo, jakby ktoś się jeszcze nie zorientował.
• Zachowanie Tessy i Hardina przypomina mi „miłosne” dramaty, jakie rozgrywały się pomiędzy moją przyjaciółką a jej chłopakiem z czasów wczesnej podstawówki. Na jednej przerwie między lekcjami on dostawał od niej w twarz, na drugiej dawali sobie buzi, na trzeciej kłócili się na środku korytarza, na czwartej spokojnie paradowali za rączkę do sklepiku po pączka, a na kilometrowym odcinku między naszą szkołą a blokami rozstawali się i schodzili ze sobą przynajmniej trzy razy każdego dnia. W tamtych latach było to całkiem zabawne, ale dziś czytanie o takich wyczynach w przypadku ludzi dorosłych jest co najmniej niesmaczne, żenujące i mocno drażniące.
• Fabuła After to typowa zrzynka z telenowel i popularnych ostatnio pornoksiążek dla gospodyń domowych. Ludzie nie okazują sobie szacunku, zachowują się jak zwierzęta, nie hamują swoich instynktów i stroją fochy, a ich zachowania dalekie są od logiki.
• Skojarzenie z telenowelami okazuje się jeszcze bardziej trafne, kiedy zdamy sobie sprawę, że Już nie wiem, kim bez ciebie jestem niczym nie różni się od Płomienia pod moją skórą. Urwana w pół zdania poprzednia część serii jest tutaj kontynuowana na tym samym poziomie. Nawet wydarzenia, jakich jesteśmy świadkami są bardzo podobne – foch, seks, kłótnia, zdrada, niedomówienia, foch, seks, kłótnia itd. Jeżeli czytaliście część pierwszą, niczego nowego z tego tomu nie wyciągniecie. To coś jakby kolejny odcinek wyjątkowo słabego serialu…

Zbiór zalet

• Prawie osiemset stron może pójść na opał, jeśli ktoś lubi tak traktować książki.

Podsumowując

Anna Todd osiąga w swoich działaniach dno dna i jeszcze kosi z tego niezłą kasę. To jest dopiero biznes.
Moja ocena: 1/10 Książka przeczytana w ramach wyzwania ’Grunt to okładka’.