Bezradnik małżeński, Polly Williams

Sadie Drew uważa, że jest fatalną żoną. Nie sprząta, nie gotuje, nie stosuje skomplikowanych zabiegów kosmetycznych, a dobór stroju rzadko bywa w jej przypadku przemyślaną decyzją. Z trudem godzi obowiązki zawodowe z wychowywaniem synka. W końcu jest tylko człowiekiem, a mąż kocha ją bez względu na wszystko. Sytuacja zmienia się wraz z rozpoczęciem przez Toma nowej pracy i przeprowadzką do Londynu. Sadie uznaje, że aby zatrzymać męża przy sobie, musi dorównać eleganckim i zaradnym żonom jego kolegów. Robi zatem, co może, aby przekształcić się w kobietę idealną. Rozpoczyna się seria konfliktów i nieporozumień, wychodzą na jaw sekrety z przeszłości. Pojawia się rywalka…

Polly Williams w niezwykle zgrabny sposób przedstawia historię małżeństwa, w którym i on, i ona są w sobie szaleńczo zakochani, tyle że… Gubią się w swych poczynaniach, na chwilę tracąc siebie z oczu. A co ich do tego doprowadza? Ekscentryczna staruszka, niesympatyczna teściowa, przystojny ogrodnik i seksowna pisarka? A może pęd za karierą i wyimaginowanymi ideałami? Brak dialogu? Ciągłe zmęczenie? Niewypowiedziane pretensje? Wygórowane wymagania? A może wszystko to i jeszcze więcej? Tak, zdecydowanie – setki małych rzeczy, sklepionych w jedną całość powodują że lekka paranoja dotyka ich oboje. W efekcie – on postanawia udowodnić COŚ awansem, ona wizerunkiem typowej żony ze Stepford. Tyle tylko… Czy naprawdę okaże się to konieczne? Czy da jakiś efekt? O tym przekonacie się podczas lektury – ja mogę zagwarantować, że nim prawda wyjdzie na jaw, bohaterowie wplączą się w sieć nieporozumień i niedomówień. Kłopoty i rozterki przylepią się do nich i nie dadzą oderwać, a zabawne sytuacje mnożyć się będą na potęgę. Czytelnik uśmieje się co niemiara – Sadie i Tom nieco mniej…

W Bezradniku małżeńskim nakreślone zostały portrety kilku typów kobiet, wśród których najbardziej charakterystyczne okazują się: ekscentryczna staruszka – Enid, tęskniąca do zmarłego męża i dawnych przyjaciółek, uzurpująca sobie prawo do mieszania w życiu innych; rozrywkowa Chloe, unikająca zobowiązań; zagubiona Ruth, zamieniająca się rolami ze swym mężem; wypielęgnowana Pam – Żona Idealna – będąca ucieleśnieniem męskich marzeń oraz wreszcie Sadie – całkowite jej przeciwieństwo. Paradoks polega na tym, że wszystkie panie czegoś sobie wzajemnie zazdroszczą. Efekt jest taki, że często żywią nieuzasadnioną niechęć – zarówno do samych siebie, jak i pozostałych. Żadna z nich nie dostrzega swej wyjątkowości, ani tego, czego zazdroszczą im inne. Ot, taka kobieca przypadłość, czyż nie?

Bezradnik małżeński to powieść niezwykle sympatyczna – jej bohaterki dają się lubić – w każdej można znaleźć coś, co sprawia, że aż chciałoby się z nimi zaprzyjaźnić. Ale przyjaźń i kobieca rywalizacja to nie najważniejsze elementy książki Polly Williams. Autorka drąży nieco głębiej i sięga poważniejszych zagadnień – starości, zdrady, utraty bliskich, utraty priorytetów i marzeń. Utraty samych siebie. Każdy z bohaterów przywdziewa maskę, mającą ochronić go przed prawdą o swych problemach i pragnieniach. Maskę, która przytłacza sztucznością, rodzi problemy i sprawia, że ludzie nieświadomie oddalają się od tych, których kochają. Oddalają się od samych siebie…

Bezradnik małżeński to bardzo przyjemna, a zarazem pouczająca lektura. Zabawna i lekka, a przy tym dotykająca niezwykle istotnych problemów. Pozwalająca rozluźnić się i zrelaksować, a następnie oddać chwili refleksji. Sami przyznacie, że to naprawdę dobre połączenie. Połączenie, czyniące tę powieść wyjątkową i interesującą – gwarantuję!

I niech nie zmyli Was tytuł (swoją drogą warto pobawić się w jego interpretację), ani opis powieści. Po lekturze Bezradnika nie mogę nie zwrócić uwagi na fakt, że to opowieść uniwersalna. Nie skierowana wyłącznie do kobiet, nie skierowana wyłącznie do mężatek. Owszem, kilka lekcji pod hasłem „jak być dobrą żoną” Polly Williams czytelnikowi oferuje, ale tak naprawdę ta powieść pokazuje jak warto żyć, kim być i jaką drogą podążać, aby nie być bezradnym…

Moja ocena: 7,5/10

Za książkę dziękuję wydawnictwu Prószyński i S-ka.