Top 10: ulubione seriale

Ponieważ raz na jakiś czas na blogach pojawiały się różne rankingi seriali, nie prezentowałam dotąd tego tematu. Pomyślałam jednak, że skoro teraz temat w blogosferze nieco przycichł, mogę zaprosić Was do zabawy w wybranie dziesięciu ulubionych seriali. Sama miałam ogromny problem z wybraniem swojego top ponieważ istnieje dużo świeżych produkcji, które lubię i lubiłam w ostatnich latach, np. Pamiętniki wampirów, Plotkara, Pretty Little Liars, The Lying Game czy Hellcats. Pomyślałam jednak, że w przypadku tego rankingu pokuszę się o przekrój z całego mojego życia, znajdą się tu zatem tytuły, których od lat świat nie widział. Lista poniżej.

Drugą szansę (Life Unexpected) przedstawiałam kiedyś w obszernym, osobnym wpisie (o, tutaj) i uważam, że ze wszystkich nakręconych w ostatnich latach seriali ten zdecydowanie wybija się ponad inne. Jest ciepły, zabawny, przedstawia zwyczajne problemy i słodko-gorzką codzienność. Uwielbiam go i zawsze będę szczerze polecać.

Zbuntowany anioł (Muñeca brava) to najlepsza telenowela mojego dzieciństwa. Lubiłam rzucić okiem na Palomę, Fiorellę czy Luz Marię, ale to właśnie Zbuntowanego anioła uwielbiałam ponad wszystko. Do dziś mam zresztą wielki sentyment do Natalii Oreiro i jej muzyki, a jej bohaterka – Milagros – wciąż pozostaje jedną z moich ulubionych.

Beverly Hills 90210 oglądałam z bratem w dzieciństwie i gdy byliśmy nastolatkami, a teraz wracam do niego sama, bo wciąż uwielbiam tamten klimat lat ’90, tamtych bohaterów i ich przygody. Najpewniej nie obejrzałam nigdy wszystkich odcinków, co oznacza, że jeszcze parę zaskoczeń przede mną.

Kochane kłopoty (Gilmore Girls) to produkcja, którą oglądałam wyłącznie fragmentami – myślę, że mam za sobą ok. 1/3 odcinków i to wystarczyło, abym pokochała ją bez reszty. W ostatnim czasie obejrzałam kilka pierwszych odcinków i zamierzam ten proces kontynuować, bo żaden inny serial nie wywołuje u mnie takiego spokoju na duszy.

Boston Public to być może zamierzchła przeszłość, ale uważam, że doskonale oddaje klimat również współczesnych szkół i rzeczywistość dzisiejszych uczniów i nauczycieli. Emitowany w latach 2000-2004 ,odznacza się zadziwiającą prawdziwością. Myślę, że dzisiejsze seriale (90210, Pretty Little Liars, Plotkara i inne) są kompletnie odrealnione i przerysowane, a Boston Public na ich tle wyróżnia się brakiem sztuczności i autentycznością.

Pogodę na miłość (One Tree Hill) emitowano w Polsce dawno, dawno temu. Niestety, wyłącznie cząstkowo – z dziewięciu sezonów (ostatni pojawił się w USA w kwietniu zeszłego roku) przedstawiono tylko jeden. Ubolewam nad tym, bo to jeden z najlepszych i najnormalniejszych seriali, jakie widziałam. Być może w ostatnich latach scenariusz poszedł w złym kierunku, być może brak większości pierwotnej obsady trochę raził, ale generalnie uważam, że to jedna z najbardziej udanych produkcji, jakie znam. Warto, naprawdę warto obejrzeć.

ALF – na myśl o nim robi mi się lekko na sercu. Obok Pełnej chaty i Świata według Bundych był to zdecydowanie najlepszy serial moich dziecięcych lat. Do dzisiaj go wspominam, m.in. gdy zarzucam moim psom, że mają kilka żołądków, jak tamten kosmita 😉 Gdybym miała jakiegoś serialowego bohatera umieścić w moim świecie, z pewnością byłby to Alf.

39 i pół spośród polskich produkcji jest zdecydowanie moją ulubioną (choć bardzo ciepło myślę również o Usta, Usta i Przepisie na życie). Co wyróżnia go na tle innych? Żużel, oczywiście! Do tego fajny, wyluzowany bohater, ciekawe relacje rodzinne i dużo, bardzo dużo znakomitej muzyki. Humor, który lubię, świat, który lubię – żaden inny serial nie przebija 39 i pół.

Różowe lata 70-te (That ’70s Show) to kolejny znak moich młodych lat i początek sympatii dla Kutchera i Kunis, którzy do dziś pozostają jednymi z tych aktorów, których na ekranie ogląda mi się najprzyjemniej. Sama produkcja to połączenie genialnego humoru z ciekawą fabułą i świetnej scenografii z odjazdowymi kostiumami. Do tej produkcji uwielbiam wracać!

Dowody zbrodni (Cold Case) dołączam do tego grona, jako najlepszy serial kryminalny spośród wszystkich, z jakimi miałam styczność (choć równie ciepło myślę o Columbo). Lubię jego formułę (rozwiązywanie niewyjaśnionych zbrodni sprzed lat) i bohaterów, lubię pomysły twórców na kolejne zagadki do rozwiązania i tajemniczo-mroczny klimat tego świata. Naprawdę warto!

A Wy które seriale oglądacie/oglądaliście najchętniej?
Czekam na Wasze rankingi!