Jak posegregować tysiące zdjęć i nie zwariować?

Czy znasz ten stan, gdy przetrzepujesz dziesiątki folderów i nie możesz odnaleźć zdjęcia, którego szukasz? Albo gdy chcesz wywołać kilkaset fotek i na samo ich odnalezienie tracisz długie godziny? Ja znam. I kilka dni temu zorientowałam się, skąd się to wzięło – przez 10 lat nagromadziłam na dysku ponad 34 tysiące zdjęć, którym często nadawałam zupełnie przypadkowe nazwy i których w żaden sposób nie segregowałam.

Za karę przez ostatnie dwa dni garbiłam się nad laptopem i uparcie pracowałam nad tym, by w jakiś logiczny sposób skatalogować zdjęcia. Udało się. Ale nigdy więcej nie mam zamiaru doprowadzać do takiego stanu, w którym będę musiała marnować aż tyle czasu na coś, czego mogłam uniknąć.

Jak szybko posegregować zdjęcia?

Początkowo mój plan zakładał, że partiami będę przeglądać zdjęcia we wszystkich folderach, po czym podzielę je tematycznie. Gdybym zdecydowała się na ten system, pewnie jeszcze przez dwa lata nie doszłabym do końca, dlatego też musiałam znaleźć jakąś sensowną alternatywę. I wtedy odkryłam maleńki, bajecznie prosty w obsłudze program Namexif. Jego działanie polega na automatycznej zmianie tytułów zdjęć – i tak coś, co pierwotnie nazywało się zosiasiaia.jpg, teraz jest plikiem o nazwie 2018-04-22-00h22m21.jpg. Krótko mówiąc – bazując na informacjach dotyczących daty powstania zdjęcia, program automatycznie zmienia jego nazwę, co pozwala na bardzo proste i szybkie posegregowanie całości. Co ważne – struktura folderów się nie zmienia. Zmieniają się wyłącznie tytuły zdjęć w tych folderach.

Powyżej widzicie, jak wyglądają poszczególne kroki podczas pracy z programem – wrzucamy pojedyncze zdjęcia albo całe foldery, czekamy aż program wykona swoją robotę (przy 34 tysiącach zdjęć zajęło to koło 20 minut) i gotowe.

Jak katalogować zdjęcia?

Samo chronologiczne ułożenie zdjęć w folderach to jeszcze nie wszystko. Trzeba później z tymi zdjęciami coś zrobić. Ja postanowiłam na początek wprowadzić system z podziałem na lata i miesiące. Utworzyłam foldery od 2006 do 2019 (ostatecznie okazało się, że zdjęcia z lat 2006-2007 mam całkiem sensownie posegregowane i już ich nie ruszałam) i w każdym z tych folderów utworzyłam kolejne – od 01 do 12 (na każdy miesiąc danego roku). Po tym zaczęła się już wielogodzinna „zabawa” w przerzucanie zdjęć do nowych folderów.

Szybko zorientowałam się, że warto wprowadzić dalszy podział i w ten sposób w folderach z numerami miesięcy tworzyłam podfoldery tematyczne, które ułatwiłyby mi późniejsze wyszukiwanie:

Na tym etapie sądziłam, że na tym poprzestanę. Że jak będę chciała wyszukać jakieś swoje prywatne zdjęcia, to po prostu skorzystam z systemowej wyszukiwarki. Dziś rano doszłam jednak do wniosku, że skoro mam już zdjęcia posegregowane tematycznie, warto je gromadzić na dysku właśnie w oparciu o te tematy. W ten sposób powstało kilka głównych folderów, w których znajdują się odpowiednio posegregowane zdjęcia z danego obszaru tematycznego:

Finalnie przykładowy folder wygląda tak:

Co oznacza, że najpierw z katalogu wybieram interesujący mnie temat, a potem przeglądam zdjęcia uszeregowane według dat. I jest to póki co najlepszy system, jaki opracowałam, który pozwala mi dość szybko dostać się do odpowiednich zdjęć odpowiednich osób. Nie wykluczam jednak, że w wolnym czasie np. zdjęcia rodzinne posegreguję bardziej, np. na te, na których jest wyłącznie Zosia i na te, na których jesteśmy we troje. Póki co – jestem jednak zadowolona z obecnego stanu.
A przy okazji na etapie segregowania zdjęć pozbyłam się ponad 5 tysięcy z nich – większość to były duble (jak np. nasze zdjęcia ślubne umieszczone w aż czterech różnych folderach!). Docelowo zamierzam przeprowadzić głębszą selekcję i zrobić to, co powinnam była robić na bieżąco – usunąć zdjęcia niewyraźne czy usunąć dziesiątki tych samych ujęć.

Czy warto katalogować zdjęcia?

Na to pytanie odpowiedź może być tylko jedna – tak. I warto katalogowanie i segregowanie zdjęć przeprowadzać za każdym razem, ilekroć zrzucamy je na dysk. Lepiej za każdym razem poświęcić na to dwie-trzy minuty niż później za jednym razem siedzieć nad tym trzy dni.
Mam nadzieję, że mój prosty system kogoś z Was zainspiruje. I że od teraz nie będziemy już borykać się z tak beznadziejnymi problemami, jak konieczność przekopywania się przez setki folderów w celu znalezienia jednego upatrzonego zdjęcia. Powodzenia!
Warto przeczytać:

• Najlepsze narzędzia do pracy
• Trello – organizacyjne cudeńko
• Najlepsza aplikacja do medytacji
• Nasza ślubna fotoksiążka

Spodobał Ci się ten wpis? Polub Kreatywę na Facebooku: