Serialomania – co oglądam w wolnym czasie #6

Jesień w pełni, przyszła więc pora na to, by przedstawić Wam aktualizację listy oglądanych przeze mnie seriali. Doliczyłam się ich aż dwudziestu, chociaż musicie wiedzieć, że z braku wolnego czasu mam dużo zaległości i mimo że tych tytułów jest sporo, to oglądam je dość nieregularnie i nie z każdym jestem na bieżąco. Wiele z nich to także moje „wielkie braki”, czyli nadrabianie klasyków, które już chyba wszyscy widzieli. Oto przed Wami kolejne wydanie Serialomanii z listą seriali wartych obejrzenia.

---

Mr. Robot

Poznaj Elliota. Z jednej strony korporacyjny informatyk, z drugiej niebezpieczny haker. Geniusz, wcielający się w nocnego mściciela, a zarazem introwertyk z problemami. Czy taki człowiek jest w stanie rozpocząć rewolucję?

Pierwszy sezon Mr. Robota mnie zachwycił, drugi nieco ostudził zapał, a trzeci ma być powrotem do tego, za co fani pokochali serial Sama Esmaila najbardziej. Obejrzyjcie koniecznie, jeśli nie boicie się dużej dawki surrealizmu i psychodeli. Do przeczytania: recenzja pierwszego sezonu Mr. Robota.

---

Gomorra

Zrealizowany na południu Włoch realistyczny serial odsłaniający największe tajemnice neapolitańskiej mafii. Produkcja jest ekranizacją wstrząsającej książki autorstwa Roberta Saviano.

Doskonały serial – pełen socjopatów, brutali, brudu i prawdy o tym, jak w rzeczywistości wygląda gangsterski świat. Jeżeli Rodzina Soprano i Ojciec chrzestny były dla Was wyznacznikami tego, jak wygląda życie mafii, lepiej obejrzyjcie Gomorrę.

---

Miasteczko Twin Peaks

Nad jeziorem w małym amerykańskim miasteczku zostaje znalezione ciało nastoletniej Laury Palmer. Cała społeczność jest w szoku. Dziewczyna była przykładną, lubianą przez wszystkich uczennicą.

Klasyk, który poznaję dopiero teraz, mimo że wszyscy znają go od dziesięcioleci. Intrygująca fabuła, świetne aktorstwo i niepowtarzalny klimat mrocznego, sennego miasteczka pełnego specyficznych ludzi, to coś, obok czego trudno przejść obojętnie.

---

Gra o tron

Ekranizacja bestsellerowej sagi George’a R.R. Martina. W krainie Westeros królowie i królowe, rycerze i renegaci, kłamcy, a także ci o szlachetnym sercu toczą nieustającą walkę o władzę nad siedmioma królestwami.

Kiedy wszyscy są już po siódmym sezonie jednego z najbardziej popularnych seriali świata, ja tkwię dopiero w połowie pierwszego. Długo wzbraniałam się przed oglądaniem tak popularnej produkcji, ale w końcu dałam się skusić i porwać bez reszty. To naprawdę epicki serial i wielką przyjemnością jest dla mnie nadrabianie go, gdy już wszyscy go znają.

---

Wataha

W zamachu bombowym giną oficerowie jednej z jednostek Straży Granicznej w Bieszczadach. Tylko jednemu z nich udaje się przeżyć. Zagubiony, próbuje dociec, co się wydarzyło i kto za tym wszystkim stoi.

Nadrabiania zaległości ciąg dalszy. Wataha uznawana jest za jeden z najlepszych polskich seriali w historii i po obejrzeniu kilku niesamowicie wciągających odcinków jestem skłonna przychylić się do tych opinii. Zachwycają mnie tutaj nie tylko piękne Bieszczady i świetnie dobrana obsada aktorska, ale przede wszystkim to, że dzięki ciekawej opowieści mogę poznać rzeczywistość formacji, o której dotąd nie wiedziałam właściwie nic.

---

Riverdale

W miasteczku Riverdale, które dopiero co uporało się z tajemniczą śmiercią nastolatka z wpływowej rodziny, pojawia się seryjny morderca, który postanawia zlikwidować wszystkich „grzeszników”.

Riverdale miał być typową młodzieżówką z kategorii „guilty pleasure”, a okazał się wciągającym, intrygującym serialem, w którym co prawda wizerunek młodzieży jest nieco podkoloryzowany, ale całość nadrabia bardzo ciekawą fabułą i świetnym klimatem. Drugi sezon nie jest już tak ekscytujący jak pierwszy, ale to wciąż dobra produkcja, którą ogląda się z wielkim zainteresowaniem.

---

Stranger Things

Jest rok 1984. Mieszkańcy Hawkins w stanie Indiana wciąż nie otrząsnęli się z horroru, który spotkał ich za sprawą miejskiego laboratorium. Tym, którzy przetrwali, zagraża jednak jeszcze potężniejsza i bardziej złowroga istota.

Drugi sezon Stranger Things był jedną z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie premier tego roku, tymczasem tak bardzo boję się zakończyć przygodę z tym serialem, że po obejrzeniu kilku odcinków zaprzestałam oglądania i dawkuję go sobie bardzo powoli. Do przeczytania: recenzja pierwszego sezonu Stranger Things.

---

Belfer

Paweł Zawadzki zostaje zmuszony do podjęcia pracy w jednym z prestiżowych liceów we Wrocławiu. Szybko okazuje się, że to nie jest szkoła, jak każda inna. To nie są zwykli uczniowie, a Belfer nie znalazł się tam przypadkowo.

Po rewelacyjnym pierwszym sezonie początek drugiego okazał się małym rozczarowaniem, ale z czasem w Belfrze dzieje się coraz ciekawiej i znów wróciło to uwierające przekonanie, że natychmiast chce się poznać kolejny odcinek. To wciąż będzie jeden z moich ulubionych polskich seriali, nawet jeśli jego poziom trochę spadł.

---

Once Upon a Time

Na bohaterów bajek dla dzieci zostaje rzucona klątwa. Przeniesieni do miasteczka Storybrook prowadzą normalne życie nie pamiętając tego kim są. Uratować ich może tylko córka Śnieżki – Emma.

Tak wiele osób polecało ten serial, że w końcu postanowiłam sprawdzić, co takiego kryje się za tym tytułem, że wszyscy są nim tak oczarowani. Póki co widzę ciekawy pomysł na fabułę, piękne kostiumy, solidną obsadę aktorską i naprawdę niepowtarzalny klimat. Jak będzie dalej – zobaczymy.

---

Ultraviolet

Trzydziestoletnia Ola Serafin po powrocie z Londynu staje się świadkiem tajemniczej śmierci i dołącza do grupy detektywów amatorów rozwiązujących sprawy, których policja nie rozwikłała.

Ponieważ jestem ogromną fanką Marty Nieradkiewicz, postanowiłam dać szansę kolejnej polskiej produkcji, mimo że tak tragicznej realizacji dźwięku nie widziałam jeszcze w żadnym rodzimym serialu. Fabuła jest interesująca, Łódź ciekawie sportretowana, aktorstwo też na niezłym poziomie – warto odpalić AXN i sprawdzić na własne oczy.

---

Dynastia

Remake kultowej opery mydlanej opowiadającej o losach rodziny Carringtonów. Nowa wersja „Dynastii” koncentruje się na losach córki Blake’a – Fallon, która marzy o tym, by przejąć naftowe imperium swojego ojca.

Choć traktuję Dynastię jako typową produkcję z kategorii „guilty pleasure”, to muszę przyznać, że jest coś wciągającego w tych głupawych opowiastkach o obrzydliwie bogatych ludziach. Z pierwotną Dynastią ta opowieść ma niewiele wspólnego i kierowana jest raczej do młodszego widza. Jeżeli parę lat temu oglądaliście z wypiekami na twarzy Gossip Girl, możecie tamten klimat – blichtr, seks, intrygi – znaleźć właśnie tutaj.

---

The Good Place

W wyniku zbiegu okoliczności skupiona na sobie Eleanor Shellstrop trafia po śmierci do Dobrego Miejsca. Pragnie tam pozostać, więc postanawia zostać lepszym człowiekiem.

Kiedy szukałam jakiegoś niezobowiązującego serialu do oglądania przy obiedzie, postanowiłam skusić się na The Good Place z Kristen Bell – znaną z kultowej Veroniki Mars – w roli głównej. Humor zaprezentowany w tym serialu nie jest może specjalnie odkrywczy, ale sama opowieść jest przyjemna i można się przy niej uśmiechnąć. Jeżeli szukacie czegoś miłego, co uprzyjemni Wam czas wykonywania codziennych obowiązków – to będzie całkiem niezły wybór.

---

The Originals

Opowieść o najstarszej rodzinie wampirów na świecie. Sezon 3 zastaje Klausa i Elijaha zniechęconych do siebie, a obaj bracia przystosowują się do życia z dawno utraconą siostrą, Freyą.

Po długiej przerwie zdecydowałam się na powrót do The Originals i aktualnie poznaję początek trzeciego sezonu, dzięki czemu wiem, że czeka mnie jeszcze sporo godzin spędzonych w świecie wampirów i czarownic z Nowego Orleanu. Serial wciąż trzyma poziom i nic nie zapowiada marnego końca znanego z Pamiętników wampirów.

---

Big Mouth

Blaski i koszmary dojrzewania wywracają życie nastoletnich przyjaciół do góry nogami. Kontrowersyjny serial komediowy dwóch kumpli — Nicka Krolla i Andrew Goldberga.

Jeżeli lubicie animacje dla dorosłych, musicie obejrzeć Big Mouth. Przy tym serialu świetnie bawią się zarówno dorośli, jak i młodzież, o ile odpowiada im sprośny humor i morze wulgaryzmów. Serial opowiada o trudach dorastania i tak naprawdę kryje w sobie edukacyjny przekaz, nawet jeśli przykrywają go przekleństwa i surrealistyczne wizje.

---

The Flash

Serial opowiadający o Barrym Allenie, najszybszym człowieku świata, strzegącym porządku w mieście Central City jako superbohater o pseudonimie Flash.

Po rewelacyjnym pierwszym sezonie, nudnym drugim i średnim trzecim, nie miałam wielkich oczekiwań wobec sezonu czwartego Flasha. Póki co nie jest źle, oglądanie nie wywołuje wielkich męczarni, ale zdecydowanie nie jest to już ten klimat, z jakim od początku kojarzył się ten serial. Warto obejrzeć dla zabicia czasu.

---

Arrow

Sezon szósty „Arrow” koncentruje się na rodzinie i wprowadza znaczne zmiany w funkcjonowaniu Team Arrow. Oliver Queen uświadamia sobie bowiem, że nie może dłużej prowadzić podwójnego życia.

Piąty sezon przywrócił mi wiarę w powrót Arrowa do dawnego klimatu i rzeczywiście ten trend zostaje podtrzymany w sezonie szóstym. Co prawda niewiele tutaj Olivera paradującego w zielonym wdzianku, ale zmiany w szeregach jego zespołu mają sens i całkiem dobrze się to ogląda.

---

DC’s Legends of Tomorrow

Ostatnie działania legend doprowadziły do kompletnej destrukcji czasu i rzeczywistości. W sezonie trzecim Legendy podczas nowych przygód spotykają starych znajomych oraz zdobywają nowe sojusze.

Nie jest to mój ulubiony serial, oglądam go bardziej z chęci poznania dalszych losów bohaterów, których znałam z Arrow i Flasha, ale po kiepskim pierwszym sezonie kolejne trzymają w miarę przyzwoity poziom i nie są aż tak nieznośne, jak się spodziewałam. Warto oglądać, jeżeli chce się pozostać w tym uniwersum.

---

Gossip Girl

Spójrz na ostatni wpis najgłośniejszej blogerki Manhattanu, Plotkary. Opisuje ona wszystkie nowinki dotyczące elity nastolatków poczynając od wydarzeń szkolnych, a kończąc na najbardziej odlotowych, dekadenckich imprezach.

Choć wszystkie odcinki Gossip Girl zaliczyłam wieki temu, obecnie pozwalam sobie na rozrywkowy powrót do początków tego serialu. Kiedy akurat prasuję czy wykonuję inne nudne czynności, lubię włączyć Plotkarę w tle i mówić, że robię to, by otaczać się językiem angielskim.

---

W rytmie serca

Nowy serial obyczajowy na antenie Telewizji Polsat. Romans i medyczne zagadki ze szczyptą kryminału w tle to wszystko zobaczymy w serialu medyczno-obyczajowym „W rytmie serca” w gwiazdorskiej obsadzie.

Tylko raz zdarzyło się, że oglądałam cokolwiek na Polsacie (chodzi o świetny serial Skazane). I tym razem pewnie pominęłabym ich produkcję, gdyby nie to, że w każdym odcinku mamy kilkanaście ujęć przecudownego Kazimierza Dolnego, który jest jednym z moich ukochanych miejsc na świecie. Jako serial medyczny W rytmie serca wypada raczej naiwnie, ale pojawiają się tutaj naprawdę ciekawe wątki, Fronczewski z Damięckim też robią niezłą robotę i da się oglądać ten serial z przyjemnością.

---

Diagnoza

Czasem jedno nieoczekiwane wydarzenie może nieodwracalnie zmienić dotychczasowe życie. Co się stanie, jeśli pewnego dnia ockniesz się i odkryjesz, że nie wiesz, kim jesteś, kogo kochasz i na czym ci zależy?

Nie zamierzałam oglądać Diagnozy, jako że nie mam wielkiego zaufania do seriali TVN, ale ponieważ wiele osób polecało go w dyskusji na Facebooku Kreatywy, postanowiłam dać mu szansę i na jeden raz pochłonęłam niemal cały sezon. Bardzo lubię Maję Ostaszewską i muszę przyznać, że intryga zawiązana w tym serialu pochłonęła mnie bez reszty, a odwtórczyni głównej roli wypada na ekranie naprawdę świetnie. W porównaniu do W rytmie serca również wątki medyczne są dużo lepiej opracowane, dzięki czemu Diagnoza okazuje się jednym z bardziej udanych polskich seriali, z jakimi miałam do czynienia.

---

Dajcie znać, które z tych seriali znacie. Podrzućcie też inne tytuły, które warto obejrzeć. Z tych, które już zakończyłam, a o których Wam jeszcze nie opowiadałam, zdecydowanie mogę polecić nowy sezon Narcos oraz Opowieść podręcznej, które zrobiły na mnie piorunujące wrażenie. A Wy? Które seriale polecacie?

Spodobał Ci się ten wpis? Polub Kreatywę na Facebooku: