Droga do marzeń, Krystyna Mirek

Droga do marzeń Krystyny Mirek to najlepsze, co mogło spotkać mnie podczas walki z chorobą. Lekka, niezobowiązująca opowieść z happyendem. Jedna z tych bajkowych historyjek, w których ludzie w cudowny sposób wychodzą na prostą po walce z nieoczekiwanymi przeciwnościami losu. W innych tego typu książkach poznajemy dojrzałe kobiety, które nagle otwierają swoje sklepiki, cukiernie i agroturystyki, w tej wkraczamy do świata ludzi młodych i przebojowych. Ale schemat jest ten sam – niespodziewany upadek na dno i szybkie osiągnięcie szczytu. Tym razem przy pomocy wspaniałej restauracji ze zdrową żywnością.

Przyznaję, Krystyna Mirek przedstawiła stereotypowych bohaterów i mocno schematyczną rzeczywistość, ale z dużą dozą przyjemności brnie się przez tę opowieść. Pomijając przewidywalność zdarzeń i nienaturalność dialogów, które są największymi problemami tej książki, sam pomysł na fabułę jest naprawdę interesujący. Młoda bogaczka ląduje na ulicy i próbuje przetrwać. Spotyka dobrego chłopaka, który odkrywa jej drugą naturę i pokazuje zupełnie nowy świat. Świat, w którym jeździ się autobusami, jada chleb z pasztetem i śpi na materacu w brudnym motelu. Dziewczyna musi zapomnieć o eleganckich knajpach i drogich sklepach, a przy okazji odkrywa najważniejsze rodzinne sekrety. Jej losów nie śledzi się być może z zapartym tchem, ale przekaz tej opowieści jest jasny i mądry, a sama historia wydaje się lekka, przyjemna w odbiorze i pełna ciepła.

Droga do marzeń to przykład powieści stworzonej „ku pokrzepieniu serc”. Pochłania się ją w jedno popołudnie, ale nie bezmyślnie – przeszkody, jakie przyszykował dla głównej bohaterki los skłaniają do refleksji nad własnymi wyborami. Tak jak Konstancja odkrywa zupełnie nowe oblicze świata i samej siebie, tak i wielu z nas powinno rozejrzeć się wokół i zastanowić nad bezzasadnością niektórych wyborów. Do tego jasny komunikat – walcz o swoje, nie bój się spełniać marzeń – pokazuje drogę, jaką powinno się podążać. I nawet jeśli życie nie jest tak bajkowe jak literatura, sama znam ludzi, którzy nie bali się ryzykować i odnieśli sukces. Bo z marzeń rezygnować nie warto…

Obok historii Konstancji toczy się również historia Anny – dojrzałej kobiety, której jedynym życiowym wyborem jest nieustanna walka z przeszłością i rozpamiętywanie złych chwil, na czym cierpi zarówno jej małżeństwo, jak i życie rodzinne. Bezsilność sprawia, że mąż bohaterki podejmuje ostateczną walkę z dawnym życiem żony. A to, co odkrywa, na zawsze zmieni życie wielu ludzi.

Rozwiązań przedstawionych w powieści Mirek można było się domyślić niemal od początku, ale dla mnie liczy się przede wszystkim fakt, że z przyjemnością odkrywałam kolejne karty tej historii. Bo to niegłupia, pokrzepiająca opowieść, która być może nie zapada w pamięć na długo, ale za to znakomicie wywiązuje się z roli książki, która ma dostarczać niezobowiązującej rozrywki i chwili poważnej refleksji.

Moja ocena: 7/10
Za książkę dziękuję wydawnictwu Feeria.