[KSIĄŻKA] Powiedz panno, gdzie Ty śpisz, M.J. Arlidge

Powiedz panno, gdzie Ty śpisz

Druga część cyklu Helen Grace, w którym nieustępliwa pani inspektor tropi seryjnych morderców na ulicach mrocznego Southampton. Tym razem zabójca upatruje sobie klientów miejscowych prostytutek. Czy to zemsta za Kubę Rozpruwacza? A może prywatne porachunki? Jakie traumy stoją za tym niezwykłym okrucieństwem i brakiem… serca? Ile śladów polskich znajduje się w tej historii? Zapraszam do lektury, bo warto!

Co poszło nie tak?

• Dość długo wgryzałam się w tę historię. Początek jest chaotyczny i niezbyt interesujący. Dopiero z czasem akcja nabiera rumieńców, a od książki nie sposób się oderwać.
• Nieco słabszym punktem okazują się tym razem fragmenty dotyczące życia prywatnego Helen Grace. Pojawia się nowy wątek, ale raczej mało zaskakujący, a stare właściwie koncentrują się na tym, co już wiemy z tomu pierwszego.

Zbiór zalet

• Powiedz panno, gdzie Ty śpisz trzyma wysoki poziom pierwszego tomu – Ene, due, śmierć, co jest dla mnie bardzo przyjemnym zaskoczeniem po lekturze kilku serii, które dobrze się zaczynały, by później każdym kolejnym tomem do siebie zniechęcać.
• Powieść jest mroczna i klimatyczna, trzyma w napięciu i wstrząsa. Na szczęście fragmenty obrzydliwe i wulgarne nie są aż tak bardzo odrzucające, by czytelnik musiał odwracać wzrok, zniesmaczony. Jednak przyznać należy, że nie są to wrażenia dla każdego.
• Zabójczyni (zdradzam płeć, ponieważ to wiadomo właściwie od samego początku) jest ciekawym, złożonym charakterem i ma za sobą naprawdę mroczną przeszłość. Jej losy chwytają za serce i w pewnym momencie trudno jest jej nie współczuć, nawet jeśli z zimną krwią morduje swoje ofiary.
• Książka koncentruje się na losach młodych dziewczyn parających się prostytucją. Wiele z nich to Polki ruszające w świat w poszukiwaniu lepszego życia. Inne to lokalne dziewczyny, które nie mogą liczyć na wsparcie rodzin, a pragną studiować i godnie żyć. Jeszcze inne alfonsi werbują wbrew ich woli, odurzają narkotykami i uzależniają od siebie. Problem okazuje się złożony i interesujący, z pewnością ma też przełożenie na rzeczywistość. M.J. Arlidge pozwala spojrzeć na ten temat z perspektywy tych, od których z reguły odwraca się wzrok i traktuje z góry jako kogoś pozbawionego wartości i moralności. To bardzo mocny i bardzo ważny element Powiedz panno, gdzie Ty śpisz.

Podsumowując

Druga część cyklu przygód Helen Grace to dobry, mroczny thriller, który wstrząsa i zaskakuje, i który potrafi zwrócić uwagę na rzeczywiste problemy. Tak mocnych wrażeń nie doświadczyłam już dawno i cieszę się, że ponownie dałam się wciągnąć tej historii. Moja ocena: 8,5/10