[KSIĄŻKA] Służące, Kathryn Stockett

Zdumiewające, że potrzebowałam aż pięciu lat, aby zmobilizować się do przeczytania Służących, których ekranizację (recenzja) tak bardzo pokochałam. Z jednej strony bałam się, że nagle przestanę lubić film, który zrobił na mnie takie wrażenie, a z drugiej – chciałam odrobinę go zapomnieć, żeby mieć więcej radości z lektury. I udało się! To była wspaniała literacka przygoda.

Służące – recenzja książki

Choć pewnie większość z Was kojarzy ten tytuł, przypomnę, że rzecz się dzieje w Jackson w Missisipi w latach ’60, gdzie piętrzą się uprzedzenia rasowe i mocno zaznaczają granice między „dobrymi białymi” a „złymi czarnymi”. Czarnym nie wolno jeść przy jednym stole z białymi, korzystać z tych samych toalet ani wchodzić do „białych” bibliotek. Czarni kojarzą się z chorobami, złodziejstwem i brudem. Jednocześnie to czarne kobiety wychowują bogatym białasom dzieci, gotują ich rodzinom i podają do stołu. I to właśnie tym kobietom i ich relacjom z pracodawcami poświęcona w dużej mierze jest debiutancka powieść Kathryn Stockett.

instagram Kreatywy

Mając w pamięci własne doświadczenia z ukochaną czarną opiekunką, Kathryn Stockett postanowiła w swej powieści dopuścić do głosu te, które głosu były pozbawiane. Które w milczeniu musiały znosić niesprawiedliwość losu. Nie są to jednak opowieści wyłącznie złe, chwytające za serce i wstrząsające. Służące to miejscami powieść mocno humorystyczna, urokliwa, pełna ciepła. Jej mocną stroną są szczególnie barwne bohaterki. Jako pierwsza serce podbija kochana i mądra Aibileen – doświadczona służąca, którą uwielbiają wszystkie dzieci, jakie odchowała. Jako druga – charakterna Minny, której złośliwe teksty rozkładają na łopatki i której charakterek dodaje książce wiele uroku. Czytając tę powieść, nie da się nie polubić również Skeeter – dziewczyny z dobrego domu, która postanawia sprzeciwić się konwenansom i zamiast uganiać za pierścionkiem zaręczynowym (jak przystało na porządną białą panienkę z Południa), woli pisać, buntować się i robić to, czego pragnie. Jako jedyna w okolicy ma odwagę sięgać po swoje marzenia, zamiast dawać się wtłaczać w sztywne ramy systemu. Muszę przyznać, że były momenty, w których ta licząca prawie sześćset stron książka mnie przytłaczała. Miałam wtedy wrażenie, że tu i tam powstał o jeden wątek za dużo, że tu i tam treść trochę męczyła. Niby czytałam zachłannie, z nieustannym zachwytem, a jednak pewnych zgrzytów uniknąć nie mogłam. Mimo tego uważam, że to jedna z najlepszych książek, jakie czytałam. A przy okazji też jedna z najważniejszych.

Źródło: filmweb.pl

Ujmuje mnie przede wszystkim to, z jaką dokładnością i wiernością Stockett oddała opisywane realia. Prawdę widać tu w każdym detalu – w każdym słowie, w każdym elemencie ubioru, w każdym opisie wnętrz. Autorka zadbała nawet o nakreślenie różnic pomiędzy mową białych wykształconych ludzi a mową prostych czarnych służących. Wielki ukłon należy się tutaj także tłumaczce polskiego wydania – Małgorzacie Hesko-Kołodzińskiej, która we wspaniały sposób przełożyła tę prostą, pełną błędów mowę na język polski. Dzięki temu powieść zyskuje jeszcze na autentyczności. Ważne są tematy poruszane przez Stockett na kartach Służących – problemy czarnych ludzi, niesprawiedliwość społeczna, rasizm, łamanie praw Afroamerykanów, uprzedzenia i granice nie do przekroczenia, które – jak słusznie zauważa autorka – okazują się granicami siedzącymi przede wszystkim w naszych głowach. Właśnie to czyni tę książkę tak mądrą i ważną, tak wyjątkową. Można się przy niej wzruszyć, można uśmiechnąć, można też zazgrzytać zębami ze złości i zapłakać z rozczarowania. Wywołuje całą falę skrajnych emocji – jak mało która współczesna powieść. Być może jest miejscami odrobinę zbyt naiwna, ale i tak podbija serce bez reszty i na długo pozostaje w pamięci. Moja ocena: 8,5/10
Książka przeczytana w ramach wyzwań: ’Z półki’ oraz ’Czytelnicze wyzwanie 2016′ (kategoria: Książka, której akcja dzieje się w tzw. Pasie Biblijnym w USA). Przeczytaj również:

• Recenzja filmu Służące
• Lato z Kreatywą – książki i seriale do nadrobienia