Trochę mnie już ten Schmitt nudzi. Niczym nie zaskakuje, opiera się na tych samych schematach i generalnie nie wywołuje już tak pozytywnych uczuć, jak kiedyś. Brzmi to dziwnie, kiedy wspominam o tym przy okazji jednej z najlepszych jego książek, ale nawet jeśli Małe zbrodnie małżeńskie mi się podobały, nie zmienia to faktu, że podobną historię Schmitt zaserwował już w Tektonice uczuć. A tego przeboleć już nie mogę. Dlaczego? Bo ani forma,…
Ponieważ tematem tego tygodnia są szkolne lektury i literackie życie młodzieży, postanowiłam pozostać nieco w tym temacie i zorganizować ranking książek, które powinien przeczytać każdy nastolatek. O co chodzi? Chyba każdy z nas ma takie książki, które najlepiej smakowały, kiedy mieliśmy po 13 lat, a po 20ce patrzymy na nie już nieco inaczej. Oto lista dziesięciu moich typów: Cykl Harry Potter, J.K. Rowling W takim zestawieniu fenomenalnej serii o Harrym Potterze…
Kolejność, w jakiej przedstawiam poszczególne tytuły jest całkowicie przypadkowa. Wszystkie te książki darzę ogromnym sentymentem i wszystkie mają dla mnie wielkie znaczenie. A oto i one: Tomek w krainie kangurów, Alfred Szklarski Wspominałam już o tym w październiku 2010, przy okazji recenzowania Tomka oraz w lipcu tamtego roku, biorąc udział w łańcuszku Przepytywanie, ale z chęcią przypomnę raz jeszcze – od tej książki zaczęła się moja fascynacja literaturą. Podsunęli mi ją rodzice,…
Tektonika uczuć (La tectonique des sentiments), Eric-Emmanuel Schmitt Wyd. Znak, Kraków 2008 Mam za sobą już kilka dzieł Schmitta, ale chyba jeszcze żadne nie zaskoczyło mnie tak bardzo, jak Tektonika uczuć – i to zarówno pod względem formy, jak i treści. Głównych bohaterów jest dwoje – kobieta i mężczyzna, Diane i Richard – szaleńczo w sobie zakochani, nie potrafiący znieść nawet kilkuminutowej rozłąki. Wskutek paru niedomówień, głupich wątpliwości…
Moje życie z Mozartem (Ma vie avec Mozart), Eric-Emmanuel SchmittWyd. Znak, Kraków 2008 Uważam, że ta książka nie powinna była ujrzeć światła dziennego. Na okładce czytam, że przedstawione w niej listy do Mozarta układają się w rodzaj autobiografii pisarza. Czy mam prawo oceniać jego życie i wartościować uczucia, myśli i anegdoty tam przedstawione? Czy mam prawo powiedzieć: „peplanie bez sensu”? Jak w ogóle ugryźć tego typu historię, pytam się? Lubię Schmitta. Oczarował…
Odette i inne historie miłosne (Odette Toulemonde et autres histoires), Eric-Emmanuel Schmitt Wyd. Znak, Kraków 2009 Traf chciał, że następną lekturą po zbiorze opowiadań Siedem kobiet był u mnie… zbiór opowiadań o ośmiu kobietach. Zabieg ten nie był wcale celowy, co postaram się zaraz wyjaśnić, pozwalając sobie na kolejną prywatę. Jest takie miejsce, w którym pierwszy raz spotkałam się z moim M. Tam również postanowiliśmy, że zostaniemy parą….
Zapasy z życiem (Le sumo qui ne pouvait pas grossir), Eric-Emmanuel SchmittWyd. Znak, Kraków 2010 Przyznaję, miałam pewne obawy przed lekturą tej mikropowieści. Spotkałam się wcześniej z kilkoma niepochlebnymi jej recenzjami i nie byłam pewna, czego się spodziewać. I może to oznaka naiwności – ale naprawdę zostałam pochłonięta i oczarowana. Jakiś czas temu pokochałam Oskara i Panią Różę, a więc możecie mieć pewność, że poprzeczka temu autorowi postawiona została przeze…