Zaplątani, Emma Chase

Ta książka jest prawdziwym hitem. Podbiła serca kobiet na całym świecie, a teraz także i w Polsce. Błyskawicznie opanowała blogosferę, błyskawicznie potrzebny był jej dodruk. O co tyle szumu, zapytacie? O imponujący (jak na rozrywkowy zakątek literatury) debiut Emmy Chase. Książkę niebanalną, ultrazabawną, pieprzną i niesamowicie barwną. Musicie ją przeczytać, koniecznie! Narratorem Zaplątanych jest przystojny biznesmen, Drew Evans, który postanawia opowiedzieć nam, kobietom, historię swojej relacji z błyskotliwą pięknością, Katherine Brooks. Historia jest dość typowa – rozpuszczony cynik mający panienek na pęczki, postanawia zdobyć niezdobywalną, ocierającą się o ideał Kate. Czytelniczki obserwują polowanie na króliczka, raz to ściskając kciuki za przystojniaka, raz to irytując się jego wyrachowaniem. No banał, prawda? A jeszcze dodajcie sobie do tego fakt, iż postać Drew zbudowana jest z kupy stereotypów na temat mężczyzn. Wniosek jest prosty: dużo Cosmopolitana autorka musiała czytać, nie ma co… No dobra, w takim razie gdzie ten niby „imponujący” debiut? Gdzie ta niebanalność? Otóż: Drew Evans jest narratorem wyśmienitym. Jego poczucie humoru po prostu przygniata, a liczne dygresje skierowane do czytelniczek dodatkowo potęgują pozytywne wrażenie. Koniec końców okazuje się, że Zaplątani są erotykiem zlepionym z romansem, choć tak kompletnie innym od wszystkich przedstawicieli tego gatunku, że aż w trudno to uwierzyć. Jak widać, w tej dziedzinie jeszcze nie powiedziano ostatniego słowa, choć wydawać by się mogło, że wszystkie te E L James czy Sylvie Day dość solidnie wyczerpały temat. Emma Chase zadebiutowała z przytupem i zrobiła na mnie spore wrażenie, ponieważ Zaplątani stanowią przykład literatury rozrywkowej na wysokim poziomie. Jest zabawnie, jest ciekawie, jest gorąco i miło (hm, Drew Evans pewnie obraziłby się za to ostatnie określenie). Jeżeli szukacie dobrej, zabawnej i niegłupiej książki – polecam Wam Zaplątanych. A jeżeli tytuł kojarzy Wam się z Disneyem, to cóż, macie odrobinę racji! Moja ocena: 8/10