Historia polskiego smaku. Kuchnia, stół, obyczaje, Maja i Jan Łozińscy

Do książek o tematyce kulinarnej mam ogromną słabość. Do tych opowiadających o polskiej kulturze – jeszcze większą. Należę do osób ciekawych świata, lubię tradycję i niemal każda literacka wycieczka w przeszłość jest dla mnie fascynująca. Zwłaszcza, jeśli wycieczka ta dotyczy jednej z najważniejszych dla mnie dziedzin – kuchni.

Maja i Jan Łozińscy, znani z publikacji dotyczących obyczajów polskich początku XX wieku, tym razem oprowadzają nas przez długą i barwną historię polskich kulinariów, rozpoczynając od kuchni Piastów i Jagiellonów, na współczesnej kończąc. Autorzy sięgnęli do ogromu źródeł, m.in. prasy, ksiąg kucharskich, kronik czy nawet utworów literackich. Włożyli w powstanie tej publikacji niewyobrażalny wysiłek, który przynosi czytelnikowi piękne i bogate kompendium wiedzy z zakresu rodzimej historii.

To, czemu poświęcają uwagę autorzy, to m.in. obyczaje i tradycje, jakie pielęgnowano przy stole, przyrządy używane w kuchni, sposoby przyrządzania potraw czy wygląd poszczególnych pomieszczeń – pokoju stołowego i serca domu – kuchni (pełniącej niekiedy rolę pokoju dziennego czy dodatkowej sypialni). Ich uwaga skupiona jest na najpopularniejszych daniach i składnikach, na zasadach prowadzenia domu, organizowania uczt i eleganckich przyjęć. Łozińscy opowiadają o tym, jak styl życia i moda determinowały sposób przyrządzania i podawania potraw, czyli jak jadano, gdzie jadano i co jadano. Bez względu na stan. Znajdziemy więc tutaj informacje zarówno o tradycjach i obyczajach najniższych warstw społecznych, jak również inteligencji czy królewskiego dworu.

Jeżeli ciekawi Was, w jakich alkoholach lubowali się Polacy, jak były wyposażone i zorganizowane sklepy czy restauracje, jaką rolę pełniła kuchnia, co lubiła jadać królowa, a co najpopularniejsi artyści – koniecznie zaopatrzcie się w tę niezwykłą publikację. Jest bardzo bogata w treść, zawiera ilustracje i zdjęcia, pełna jest ciekawostek i anegdot. Przydatna dla każdego fascynata polskiej kultury. I kuchni, oczywiście.

Moja ocena: brak
Za książkę dziękuję wydawnictwu PWN.

literatura polska | recenzja | Maja i Jan Łozińscy | literatura | recenzje książek