Ślicznotka. Nocne życie Indii, Sonia Faleiro

To nie jest ładna, lekka, miła opowieść. Nie ma tu ani odrobiny bollywoodzkiego czaru (ten pojawia się tylko w niedoścignionych marzeniach i snach), nie ma fascynującej, obcej kultury. Jest nocny brud, jest surowość, jest naturalizm. Jest prawda. Prawda, która boli i wstrząsa.

Nocne życie Indii w bestsellerowej opowieści Soni Faleiro!

To nie bollywoodzki sen – to relacja, która obnaża blaski i cienie życia prostytutek i tancerek erotycznych jednej z największych metropolii świata.

Namiętność i przemoc na tle ognistych barw, wśród odurzających zapachów, w obliczu olbrzymich kontrastów, niesprawiedliwości i walki o przetrwanie za wszelką cenę – oto realia nocnego życia Bombaju.

Źródło: pwn.pl.

Pięć lat – tyle potrzebowała autorka, aby wniknąć w obce sobie środowisko, zdobyć zaufanie i przeprowadzić setki rozmów, by w nieco zmienionej i sfabularyzowanej formie przedstawić szokujące wydarzenia, jakich była świadkiem i o jakich zasłyszała. Jej rozmówczyniami były tancerki nocnych klubów, kelnerki, prostytutki, burdelmamy. Byli też policjanci, właściciele barów, politycy, prawnicy, kelnerzy i wszyscy ci, którzy otarli się o pełen brudu bombajski półświatek. Przewodniczką po realiach tej brutalnej rzeczywistości była dla autorki Lila – dziewczyna od dziecka skazana na zarabianie ciałem. To ona wprowadziła Faleiro w ten świat, to ona przedstawiała odpowiednie osoby, pomagała w gromadzeniu informacji. I to właśnie jej w głównej mierze poświęcona jest Ślicznotka, choć Lilą w tym wypadku mogłoby być wiele indyjskich dziewcząt, które nie mają szans na normalne życie w tak zhierarchizowanym i brudnym świecie.

Indie kojarzą się z aromatyczną kuchnią, radosną muzyką, barwnymi strojami. Mało kto zdaje sobie sprawę, że za tą kolorową kurtyną kryje się przejmująca bieda i obrzydliwa niesprawiedliwość. Bo tutaj kobieta jest podgatunkiem – nawet inteligentna i zaradna będzie gorzej traktowana od głupiego mężczyzny. Urodzenie córki wcale nie jest błogosławieństwem – chyba, że ktoś wykaże się sprytem i jak tylko dziewczynka skończy jedenaście czy dwanaście lat – pośle ją na ulicę. Tak właśnie wygląda świat Lili i wielu dziewcząt z jej otoczenia. Aby przetrwać, należy sprzedać godność i szacunek, a wcześniej porzucić wszystkie marzenia…

Historii opowiedzianej przez Sonię Faleiro nie czyta się lekko – mnie lektura zajęła kilka wieczorów i wcale nie była przyjemnością. Bardzo trudno przyjmuje się coś tak okrutnie prawdziwego i brutalnego, przepełnionego smutkiem i pozorami radości. Autorka składa hołd bombajskim kobietom, doskonale je portretując i nie pozwalając, aby ich historie odeszły w zapomnienie. Jednocześnie bezwzględnie otwiera ludziom oczy, odsłania najgłębsze tajemnice, przedstawia obraz społeczeństwa tak sugestywny i mocny, że aż bolesny. Jej książka odniosła ogromny sukces – była wielokrotnie nagradzana i doceniana przez krytyków. Na mnie również zrobiła niesamowite wrażenie i polecam ją Wam właśnie na ten piękny, wiosenny czas. Tak dla kontrastu…

Moja ocena: 8,5/10