Bogowie na balkonie, Anja Snellman

Z lekturą tej książki nie powinno się spieszyć. Bo nawet jeśli przyciąga szczególnym rodzajem humoru, interesującą fabułą czy ciekawą tematyką, to trudno nazwać ją przyjemną w odbiorze czy wspaniałą. Tę powieść Anji Snellman uznałabym raczej za boleśnie prawdziwą, pouczającą i trudną. Cieszę się, że na nią trafiłam i że fińska autorka nie zraziła mnie Dziewczynkami ze Świata Maskotek. Cieszę się, że kolejny raz trafiłam na tak udaną książkę…

Główne bohaterki Bogów na balkonie są dwie – nastoletnia Anyżka, Somalijka, która ograniczana przez surowe religijne wytyczne stara się żyć najpełniej jak potrafi oraz nieco starsza od niej – Alla-Zahra, w dorosłym życiu nawrócona na islam. Ich drogi w zdumiewający sposób splatają się ze sobą w pozornie otwartej i nowoczesnej Finlandii. Efekt tego połączenia okaże się jednak tragiczny i oczyszczający zarazem…

Anja Snellman postanowiła przemówić głosem swojego narodu, w dosadny sposób portretując życie muzułmanów w Skandynawii i obrazując to, jak bolesne w skutkach może okazać się zderzenie tak odmiennych kultur. Jak niełatwe, a wręcz niewykonalne, może być zadanie przystosowania się do życia tam, gdzie panują inne obyczaje, gdzie rządzi inna religia, a tzw. poprawność polityczna budzi niesmak i zażenowanie.

Brutalny świat wyznawców islamu i okrutne morze nietolerancji, zestawione zostają z naiwnością i niewinnością dziecka. Młodziutka Anyżka marzy o normalności – noszeniu miniówek, słuchaniu Madonny, przeglądaniu komiksów i uśmiechaniu się do chłopców. Prostota jej myśli i pragnień, subtelny humor, jakim się odznacza i naiwne spojrzenie na świat, boleśnie kontrastują z przemocą, uprzedzeniami i surowością sztywnych ram religii. Łatwo nabrać sympatii do tego uroczego dziewczęcia i równie łatwo zapłakać nad jej gorzkim życiem…

Nastoletnia Anyżka uczy czytelnika jednego – warto żyć dla pięknych momentów, warto żyć dla marzeń i adrenaliny, która podkręca chwile małego – często cichego – buntu. I choć może brzmieć to banalnie – wcale takie nie jest. Bo przekaz Bogów na balkonie nie jest oczywisty, jednoznaczny czy podany na tacy – w tę powieść naprawdę trzeba się zagłębić. I nawet jeśli to trochę boli – warto.

Moja ocena: 8/10
Za książkę dziękuję wydawnictwu Świat Książki.

literatura fińska | recenzja | Anja Snellman | literatura | recenzje książek