Błękitna godzina (Blue Moon), Alyson NoëlWyd. Dolnośląskie, Wrocław 2010 Główną zasadą, jaką kieruję się w życiu jest nienastawianie się na nic, bo lepiej się pozytywnie zaskoczyć, niż brutalnie rozczarować. Tego typu filozofia znacznie pomaga mi w życiu – sukcesy smakują jeszcze lepiej, a porażki stają się łatwiejsze w zaakceptowaniu. Zasada ta rodzi jednak pewne problemy w przypadku odbioru literatury – bo nie wiem, czy coś podoba mi się,…
Moje życie z Mozartem (Ma vie avec Mozart), Eric-Emmanuel SchmittWyd. Znak, Kraków 2008 Uważam, że ta książka nie powinna była ujrzeć światła dziennego. Na okładce czytam, że przedstawione w niej listy do Mozarta układają się w rodzaj autobiografii pisarza. Czy mam prawo oceniać jego życie i wartościować uczucia, myśli i anegdoty tam przedstawione? Czy mam prawo powiedzieć: „peplanie bez sensu”? Jak w ogóle ugryźć tego typu historię, pytam się? Lubię Schmitta. Oczarował…
Pismo Leonarda, Dina RubinaWyd. Muza, Warszawa 2010 Czy słyszeliście kiedyś o piśmie Leonarda? Tym, które odczytać można dopiero za pomocą lustra? Mówi się, że stworzył i rozpropagował je Leonardo da Vinci, czego dowodem jest np. jego Codex Atlanticus. Przez stulecia uważano, że teksty zapisane pismem lustrzanym skrywają wielką, zaszyfrowaną tajemnicę, tymczasem okazało się, że wśród osób leworęcznych nie jest to zjawisko wybitne zaskakujące. Rzadkie, to i owszem. Ale nie zaskakujące. Anna,…
Proroctwo Sądnego Dnia (The Doomsday Prophecy), Scott Mariani Wyd. Muza, Warszawa 2010 Książką tą zainteresowałam się spontanicznie, zaraz po przeczytaniu krótkiej notki od wydawcy, umieszczonej na okładce. Przyciągnął mnie zapowiadany wątek porwania, badania Biblii oraz rozwiązywania starożytnych tajemnic. Nie mam za sobą co prawda wielu lektur o tej tematyce, jednakże wszystkie te, z którymi miałam do czynienia, wywierały na mnie naprawdę spore wrażenie. Nie inaczej było z Proroctwem Sądnego Dnia….
Wrogowie publiczni (2009)reż. M. Mann Obiektywna ocena filmów z udziałem Johnny’ego Deppa nie jest najłatwiejszym zdaniem. Raz, że jego powalający urok przyćmiewa wszystko inne, a dwa – że to samo czyni jego ogromny talent. I choćbym chciała skupić się na czymkolwiek innym – przychodzi mi to z wielkim trudem. Bo w Johnnym wszystko jest zachwycające – mimika, głos, chód, spojrzenie. Wszystko! Dlatego nie istnieje żaden film z jego udziałem, który by mi się…
Od dawna chciałam zapoznać się z twórczością tego autora i nareszcie mi się to udało. Z pewnością również nie było to nasze ostatnie spotkanie… Okładka przyciąga intrygującym hasłem: „tę powieść powinno się spalić. Nie czytaj jej. Odłóż z powrotem na półkę. Jest zbyt rozpasana, perwersyjna i wyuzdana”, ale prawdę mówiąc uważam, że reklamowanie tej książki tymi słowy jest grubą przesadą. Nie miałam co prawda nigdy do czynienia z tego typu tematyką, ale przesadnej perwersji to ja tu nie odnajduję. Fakt,…
Wszystkie boże dzieci tańczą (Kami-no kodomotachi-wa mina odoru), Haruki Murakami Wyd. Muza, Warszawa 2008 Murakami czuje się świetnie również w zwartej oszczędnej i precyzyjnej formie krótkiego opowiadania. Kilkoma słowami zarysowuje wyraziste, sugestywne światy, a każda z historii jest przekonująca, pełna i satysfakcjonująca. Każdy z bohaterów odbywa jakąś podróż – czy to w rzeczywistym, geograficznym, czy jedynie wewnętrznym, duchowym wymiarze – do której bodźcem staje się tytułowe trzęsienie…
Saga „Zmierzch”: Zaćmienie (2010) reż. D. Slade Nieczęsto bywa tak, abym niecierpliwie wyczekiwała jakiegoś filmu. Jednak w tym przypadku zdarzało mi się odliczać miesiące i tygodnie dzielące mnie od premiery. Wszystko za sprawą powieści, do której żywię ogromny sentyment i po którą stale lubię sięgać. Jest w tej sadze coś takiego, że – pomimo wielu niedoskonałości – odpręża czytelnika i po wielokroć przyciąga go do siebie. Dlatego właśnie tak bardzo ciekawiło mnie,…
Koniec świata w Breslau, Marek Krajewski Wyd. W.A.B., Warszawa 2009 Koniec świata w Breslau, to druga część z cyklu kryminałów poświęconych postaci Eberharda Mocka. Nigdy nie przepadałam za powieściami tego gatunku, ale przemogłam się pod wpływem jednego z profesorów mojej uczelni i nie żałuję, ale też nie jestem specjalnie oczarowana. Ot, przeczytałam, pomyślałam i zapewne więcej po tę pozycję nie sięgnę (a powroty do pewnych utworów zdarzają mi się nierzadko). Na stronie internetowej Marka Krajewskiego – autora…