Chłopiec z marzeniami, który wyrósł na światową gwiazdę – recenzja biografii Novaka Djokovicia

Przed Wami pierwsza w Polsce biografia Novaka Djokovicia, jednego z moich ulubionych sportowców, który podbił serca ludzi nie tylko za sprawą tenisowego talentu, ale także nietuzinkowej osobowości i skłonności do strojenia sobie z innych żartów. Długo czekałam aż w Polsce pojawi się jakakolwiek książka na jego temat, ale oto nareszcie jest – i nosi tytuł Zwycięzca.

Rodzice potrafią utrudnić prawidłowy rozwój młodego tenisisty. Historia zna przykłady niespełnionych ambicji taty czy mamy, którzy sprawiają, że dziecko nie może skosztować wimbledońskich truskawek. Przykład znakomitego Serba Novaka Djokovicia przeczy tej teorii. Sukcesy odniesione przez Nole to w głównej mierze pokłosie harmonii panującej pomiędzy tatą Srdjanem i mamą Dijaną. Wmawia się nam, że tylko bezwzględni egoiści docierają na szczyt. Książka „Zwycięzca” to wzruszająca opowieść o tym, że miłość, czułość i zdrowa determinacja rodziców są kluczem do wanny pełnej szczęścia i mentalnej rozkoszy. Tomasz Lorek, Polsat Sport

Wydawnictwo Planeta należące do Grupy Wydawniczej Papierowy Księżyc rozpoczyna działalność na polskim rynku od mocnego akcentu. Biografia Nole ma grubą oprawę, prawie 550 stron tekstu i kilkunastostronicową wkładkę ze zdjęciami. Jest to piękna i obszerna książka autorstwa Blažy Popovicia – bezpośredniego świadka wielu opisanych zdarzeń, który – jako rodak Djokovicia – śledził jego karierę niemal od samego początku. Zaczyna się niepozornie, wcale nie od sportu, ale od nakreślenia burzliwej historii Serbii. To tło społeczno-polityczne okazuje się szalenie ważne w kontekście tego, jak wyglądało wychowanie Novaka Djokovicia i kształtowanie jego osobowości. Z dzisiejszej perspektywy trudno to sobie nawet wyobrazić, ale dwie dekady temu, kiedy w byłej Jugosławii szalała wojna, życie ludzi błyskawicznie wróciło na normalne tory, a mały Novak z samolotami latającymi nad głową i syrenami wyjącymi nad miastem wrócił do treningów. Według autora to właśnie tenis utrzymał w normie zdrowie psychiczne rodziny Djokoviciów.

Każdy z nas, kto przeżył bombardowanie, stał się znacznie silniejszy duchem i teraz naprawdę wiemy, jak cenić życie. Novak Djoković

Jeżeli wydaje Wam się, że trudne początki Nole kończą się na mieszkaniu w kraju ogarniętym wojną, to musicie wiedzieć, że nawet kiedy życie w Belgradzie nieco się uspokoiło, rodzina Djokoviciów wciąż miała pod górkę. Gdyby nie lichwiarskie pożyczki i paru dobrych ludzi, z pewnością świat nie usłyszałby nigdy o Novaku Djokoviciu, skoro w jego państwie nie było żadnych tradycji tenisowych ani żadnego wsparcia dla młodego sportowca. Blaža Popović ze szczegółami opowiada o tych trudnych początkach kariery Novaka, podkreślając jednocześnie ogromne znaczenie jego bliskich. Rodzina Djokoviciów jawi nam się tutaj jako cudowna jedność, która ujmuje dobrem, ciepłem i determinacją. Te rodzinne fragmenty poruszają w czytelniku jakąś czułą nutę, okazują się wzruszające i szalenie ciekawe. Wszystkie te opowieści o życiu prywatnym Novaka, jego relacjach z trenerami i innymi zawodnikami są moimi ulubionymi fragmentami Zwycięzcy. Podobnie jak momenty, w których poznajemy nie tylko poważnego, zdyscyplinowanego Novaka, ale też dowcipnego Jokera, który naśladuje innych zawodników, śpiewa karaoke albo pojawia się na catwalku w samej bieliźnie.

Przed końcem występu skorzystał z okazji, aby „ukraść show”. Jednym ruchem rąk zdjął jedwabny szlafrok i został w miniaturowej bieliźnie, a następnie, z lekkim uśmieszkiem, wyszedł przy eskorcie gromkich braw i krzyku dziewczyn.

Znaczną część publikacji autor poświęca jednak tenisowym potyczkom, relacjom z turniejów i meczów oraz wszelkiego rodzaju opowieściom z kortu. Fragmenty te stanowią esencję tenisa i z pewnością przyciągną uwagę wielu czytelników. Bo, wiecie, wcale nie trzeba być fanem Novaka, aby znaleźć w tej publikacji coś interesującego dla siebie. Autor poświęca sporo uwagi relacjom Serba z innymi zawodnikami – Rogerem Federerem, Rafaelem Nadalem, Aną Ivanović i wieloma innymi. Tłem dla opisywanych wydarzeń jest historia tenisa przedstawiona na przestrzeni paru ładnych lat, w której przewijają się setki nazwisk, dziesiątki sportowych imprez i tysiące rozegranych gemów. Każdy fan tenisa doskonale odnajdzie się w tej historii. Dobrze czyta się Zwycięzcę, ponieważ nawet jeśli autor szczegółowo opisuje tenisowe mecze, przywołując wyniki i przedstawiając niektóre zagrania, przeplata je z wypowiedziami wielu ludzi, którzy byli świadkami tych wydarzeń, którzy należeli do teamu Novaka lub mierzyli się z nim na korcie. Samego Nole portretuje dość dokładnie i choć jest mu ewidentnie przychylny, to nie stara się na siłę stawiać mu pomnika. O gorszych momentach, wpadkach i nieodpowiednich zachowaniach Serba również tutaj przeczytamy. Na nudę z pewnością czytelnik nie może narzekać. To w dużej mierze zasługa autora, który pisze zajmująco i ciekawie, ale też samego Novaka, który jest absolutnie nietuzinkową postacią – inteligentną, zabawną, utalentowaną i dobrą. I w dodatku taką, która przyciąga do siebie wielu interesujących ludzi, których na kartach tej książki poznajemy bliżej. Polecam – zarówno miłośnikom Novaka Djokovicia, jak i fanom tenisa i sportu w ogóle. Przeczytaj również:

• „Czarna Książka: Antologia opowiadań żużlowych”, Joanna Krystyna Radosz
• „Fucking Polak. Nowe życie”, Arkadiusz Onyszko
• „Marek Cieślak. Pół wieku na czarno”, Marek Cieślak, Wojciech Koerber

Książka przeczytana w ramach wyzwań: „Pod hasłem”, „Czytamy nowości”