Niepokorna (2005)reż. A. Murray 16-letnia Sherry (Ellen Page) mieszka w Londynie wraz z matką. Pewnego dnia postanawia uciec z domu. Trafia do Berlina i napotyka na swej drodze grupę młodych ludzi podróżujących do Portugalii na festiwal techno. Sherry od początku jest zafascynowana grupą i pragnie do niej dołączyć. Członkowie grupy godzą się na to – w czasie drogi Sherry dowiaduje się, że grupa nosi nazwę SPARK, a jej przywódcą jest Harry,…
Ever (Evermore), Alyson NoëlWyd. Dolnośląskie, Wrocław 2010 Ostatnimi czasy towarzyszyli mi autorzy raczej cięższego kalibru – Marquez, Pratchett, Eco – toteż postanowiłam sobotnie popołudnie poświęcić na lekturę mniej wymagającą i bardziej odprężającą. Padło na Ever – powieść ostatnio bardzo zachwalaną w blogowym świecie. Książka swoje zadanie wykonała w stu procentach – na kilka godzin dałam się porwać i odstresować, nie angażując w lekturę szarych komórek….
Historia piękna (Storia della bellezza), red. Umberto Eco, Girolamo de MicheleWyd. Rebis, Poznań 2005 Nie jest mi łatwo pisać o tej książce, gdyż mam wielki problem z zakwalifikowaniem jej do jakiejkolwiek kategorii. Stanowi ona bowiem połączenie chrestomatii z albumem i encyklopedią. Mamy tu setki fotografii, reprodukcji, rzeźb i rycin; fragmenty rozpraw naukowych, powieści i poematów; teksty z zakresu historii kultury i sztuki. Historia piękna jest po prostu znakomicie wydanym kompendium wiedzy…
Ciekawe czasy (Interesting Times), Terry PratchettWyd. Prószyński i S-ka, Warszawa Próbowałam, naprawdę. Starałam się i wysilałam. Ale nie dało rady – fantastyki nie lubię i chyba już nie polubię. Spotkałam się z teorią, że kiedy po stu stronach książka nas nie przekonuje, powinniśmy ją odłożyć. Więc poddałam się i odłożyłam, chociaż początek, kiedy bogowie przystępują do gry, w której pionkami są ludzie – wydał mi się bardzo ciekawy. Poza tym, muszę przyznać, że książka jest…
Sto lat samotności (Cien años de soledad), Gabriel García MárquezWyd. Muza, Warszawa 2010 Kolejny raz zacznę od zachwytów nad nowymi wydaniami Márqueza w Muzie (chociaż stare, salsowe, też mam w posiadaniu i również jestem nim oczarowana) – cała kolekcja musi prezentować się znakomicie na półce. Ja – póki co – mam w posiadaniu dopiero jeden jej element, ale mam nadzieję, że z czasem zdobędę je wszystkie – bo nie dość, że książki…
Koniec wszystkiego (The End of Everything), Megan AbbottWyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2010 Znika trzynastolatka. Policja, chcąc ustalić okoliczności zaginięcia, przesłuchuje jej najlepszą przyjaciółkę – Lizzie. Dziewczynki rozstały się na boisku szkolnym, Evie miała wracać do domu pieszo, ale nigdy do niego nie dotarła. Z każdym dniem Lizzie przypomina sobie więcej szczegółów, które mogą się okazać kluczowe dla śledztwa. Podobno co noc pod oknem…
Kolacja z zabójcą (Stieczenije obstojatielstw), Aleksandra MarininaWyd. W.A.B., Warszawa 2007 Większość z Was już pewnie wie, że ilekroć widzę na jakimś blogu recenzję kryminału, od razu kręcę nosem, że to nie jest mój gatunek. Tymczasem przed paroma dniami dopadło mnie nagłe olśnienie – przecież jeszcze dziesięć lat temu to właśnie kryminał był moim ulubionym gatunkiem! Zabawne – nie dość, że całkowicie wyparłam to z pamięci, to jeszcze nabrałam jakichś chorych, niezrozumiałych…
Ponieważ dopadł mnie jesienno-depresyjny nastrój, postanowiłam spędzić dzień tak, aby nabrać sił i przywołać dobry humor. Nasmażyłam więc pancakesów, otworzyłam puszkę coli, rozłożyłam się na łóżku w towarzystwie kotki mej i oddałam się powtórnemu oglądaniu jednego z mych najulubieńszych filmów – Juno. Juno (2007)reż. J. Reitman Junona – żona Jowisza, postać znana z mitologii – „wyjątkowo piękna i wyjątkowo wredna” (przynajmniej według przypuszczeń tytułowej…
Moje życie z Mozartem (Ma vie avec Mozart), Eric-Emmanuel SchmittWyd. Znak, Kraków 2008 Uważam, że ta książka nie powinna była ujrzeć światła dziennego. Na okładce czytam, że przedstawione w niej listy do Mozarta układają się w rodzaj autobiografii pisarza. Czy mam prawo oceniać jego życie i wartościować uczucia, myśli i anegdoty tam przedstawione? Czy mam prawo powiedzieć: „peplanie bez sensu”? Jak w ogóle ugryźć tego typu historię, pytam się? Lubię Schmitta. Oczarował…
Pismo Leonarda, Dina RubinaWyd. Muza, Warszawa 2010 Czy słyszeliście kiedyś o piśmie Leonarda? Tym, które odczytać można dopiero za pomocą lustra? Mówi się, że stworzył i rozpropagował je Leonardo da Vinci, czego dowodem jest np. jego Codex Atlanticus. Przez stulecia uważano, że teksty zapisane pismem lustrzanym skrywają wielką, zaszyfrowaną tajemnicę, tymczasem okazało się, że wśród osób leworęcznych nie jest to zjawisko wybitne zaskakujące. Rzadkie, to i owszem. Ale nie zaskakujące. Anna,…